Op 15 april 2011 werd aan mevrouw Maud Arkesteijn-Van Willigen de Emil Ludenpenning uitgereikt in het Stadhuis te Naarden.
De redenen zijn, samengevat, haar grote verdiensten als onvermoeibaar pleitbezorgster voor de cultuurhistorie, natuurbehoud en bescherming van het waardevolle landschap van het Gooi en omstreken.
De Emil-Ludenlezing werd verzorgd door dr. Henk Schmal, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schetste een beeld van de invloed van Amsterdam op de sociale en ruimtelijke ontwikkeling in het Gooi, met name rond 1900.
Het Van Lennepkwartet, bestaande uit Peter Thoma – 1e viool, Nico Brandon – 2e viool, Jouke van der Leest – altviool en Gerald Kroon – cello, speelde van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski de vier delen van het 1e Strijkkwartet opus 11.
Foto’s Erik van Wijland
Uit het juryrapport
De persoon die dit jaar de Emil Ludenpenning ontvangt is een markante vrouw, een Gooise vrouw pur sang, geboren in 1945 in Naarden. Geen erfgooier, maar als zij het nog had kunnen worden, zou zij zeker aan een aantal criteria daarvoor hebben voldaan. Ofschoon de kandidaat dat thans niet meer kan worden, wil de jury een aantal typische erfgooierskwaliteiten noemen:
zelfbewust, soms eigengereid, niet alleen overtuigd van het eigen gelijk, maar vooral opkomend voor al die andere, in onze regio geboren en getogen medeburgers die misschien wel meer recht van spreken hebben over hun gebied dan de import zonder binding en zonder geheugen die het hier voor het zeggen wil hebben.
De jury doelt op mevrouw Maud Arkesteijn-van Willigen, sinds vorig jaar woonachtig in Zutphen, maar daarvoor met name in Naarden.
Haar wil de jury gaarne en vol overtuiging voordragen voor de eervolle Emil Ludenpenning 2011 wegens haar bijzondere verdiensten op een aantal verschillende terreinen en functies die zij enige decennia vervulde als onvermoeibaar pleitbezorgster voor de cultuurhistorie, het natuurbehoud en de bescherming van het waardevolle landschap van het Gooi en omstreken.
Niet door puur als bestuurder te handelen, maar vooral als actief netwerker, lobbyist en fundraiser, heeft zij met een bijzondere combinatie van grote charme, het zonder aanzien des persoons openhartig voor haar mening uitkomen en het vasthouden aan ingenomen standpunten, veel tot stand gebracht en vele anderen gemotiveerd en geactiveerd om zich mede voor doelen van algemeen publiek belang in te zetten.
Het één liep naadloos over in het andere: of het nu ging om het bevorderen van kennis van de unieke geschiedenis van het Gooi, om het koesteren van de natuur en het Gooise landschap, om de inzet voor culturele iconen die het belang van de regio verre overstijgen zoals het Comenius Museum Naarden, of om het belang om de generaties die in onze regio opgroeien via omgevingseducatie vertrouwd te maken met het cultureel erfgoed, natuur en landschap, – steeds positioneerde Maud Arkesteijn zich als een baken die anderen de weg wees. Waar anderen iets mogelijk lastig of onhaalbaar inschatten, wilde Maud Arkesteijn doorpakken en ze gaf niet snel op. Haar optimistische instelling om iets niet snel op te geven, maakte haar juist eerder strijdlustig en geholpen door haar creativiteit en ook door de ruime kring aan contacten, deden zich vaak kansen voor die anderen niet altijd meteen zagen. Rap van geest, zag zij vaak oplossingen, terwijl zij het lange termijndoel altijd goed voor ogen hield.
Zonder haar inzet en de resultaten die zij in verschillende besturen wist te boeken, zouden de organisaties waar zij actief is geweest, er thans niet zo goed voor staan.
In het kort willen wij haar belangrijkste activiteiten op het gebied van het regionaal erfgoed en behoud van natuur en landschap memoreren:
– zowel in haar actieve periode als wethouder van de gemeente Naarden als adviseur na haar politieke loopbaan, heeft Maud Arkesteijn zich bijzonder beijverd voor het veilig stellen en uitbouwen van de activiteiten van het Comenius Museum Naarden. In het 400ste geboortejaar 1992 is het Comenius Museum verplaatst naar Kloosterstraat 33 waar het nu tevens toegang biedt aan het naastgelegen mausoleum. Ze was meermalen organisatrice van exposities. Thans is zij voorzitter van de Raad van Advies;
– van 2000 tot 2010 was zij voorzitter van de stichting Omgevingseducatie Gooi, Vecht- en Eemstreek, wat aanvankelijk een proefproject was van de provincie Noord-Holland maar inmiddels uitgegroeid is tot een volwaardige zelfstandige projectorganisatie om lesmateriaal en programma’s voor scholen te ontwikkelen;
– van 2003 tot april 2011 was zij voorzitter van de in 1935 opgerichte Vereniging van Vrienden van het Gooi. Zij vervulde deze taak met een grote overgave, waarbij ze als ze vond dat het moest, politici en beleidmakers het vuur na aan de schenen kon leggen. Dit gebeurde dan wel steeds met het algemeen belang voor ogen dat ons mooie landschap niet te grabbel mocht worden gegooid wegens het geldgewin van projectontwikkelaars en het korte-termijndenken van zittende bestuurderen. Zonder meer een boegbeeld voor de Vereniging maar tevens een bekwaam netwerker die achter de schermen oplossingen bedacht. Iemand die steeds probeerde om samen met andere organisaties een zo sterk mogelijk front te vormen.
Onder haar voorzitterschap heeft de Vereniging o.a. een kenniscentrum opgericht en een aantal wetenschappers aan zich gebonden met wie wordt samengewerkt.
Een deel van haar inspiratie en niet aflatende werklust ontleent Maud Arkesteijn overigens aan nevenactiviteiten die haar in staat stellen onze regio met een meer gedistantieerde blik te bezien, zoals haar periodieke uitzendingen als consultant naar het buitenland en internationale congressen. Ook haar jarenlange bestuursverantwoordelijkheid bij de International Walled Towns, de Gooise Scholenfederatie en haar culturele betrokkenheid bij het barokorkest Collegium Musicum en het Zaantheater en haar voorzitterschap van het netwerk van vrouwelijke ondernemers Entre Femmes voor Gooi en Vechtstreek moeten hier worden genoemd.
Twee jaar geleden viel echter plosteling het besluit om samen met haar echtgenoot Pieter een geheel nieuw hoofdstuk te beginnen en ons Gooi waar zij zo lang gewoond had, te verruilen voor een nieuwe (nog maar gedeeltelijk) ommuurde stad: Zutphen. Een extra aanleiding om haar nu voor al haar verdiensten voor het Gooi te bedanken.
De jury; Wiet de Boer, Ed van Mensch, Bert van der Moolen en Erik van Wijland.
Ondertekend,
Naarden, 15 april 2011,
Drs. F.J.L. van Dulm, Stad en Lande Stichting
Drs. J.L. Vollers, Stichting Tussen Vecht en Eem
Mw. H.M. Laverman-Berbée, Vereniging van Vrienden van het Gooi
Mw. W. de Vries-Kempes, Stichting Gooisch Natuurreservaat